เนื้อเพลง อยู่ผู้เดียวให้ชิน

อ้ายเอง คนเก่า
คนที่น้องบ่เอา คนที่เจ้าบ่แคร์
เป็นจั่งใด๋แน ไปอยู่นำเขา
มีความสุข.. หลายบ่..
ติดขัดอิหยังบ่ เริ่มต้นใหม่นำเขา
อวยพรให้เจ้า สุขขีเด้อนาง…

ส่วนอ้ายกลับมาดูเเลเจ้าของ
อยู่ผู้เดียวคือเก่าบ่ตายง่าย ดอกหล่า
อาจสิเมื่อยสิล้า
ซึมอยู่ดอกน้ำตา
แต่กะพอสิฮู้ อยู่ว่า….

ต้องเบิ่งหนังคนเดียว
กินข้าวคนเดียว
ไปตลาดคนเดียว
นอนกอดเจ้าของให้ชิน..

อาจสิหลับบ่ค่อยสนิท
ใจผวายาม ดึก ๆ ดื่น ๆ
ตื่น แต่ เช้า.. พับที่นอนเอาเอง
รีดเสื้อผ้าเอาเอง
เฮ็ดกับข้าวเอาเอง บ่มีคนปลุกตื่นไปเฮ็ดงาน

ฝึกใจให้มันด้าน ๆ ทุกเทศกาล
ต้องอยู่ผู้เดียวให้ชิน

คนแพ้…ต้องดูแลเจ้าของ
ผู้รับฝากฮอยแผล ผู้บ่แม่นฮักแท้
ถึงมันสิแย่ต้องอยู่ให่ได่..

ส่วนอ้ายกลับมาดูเเลเจ้าของ
อยู่ผู้เดียวคือเก่าบ่ตายง่าย ดอกหล่า
อาจสิเมื่อยสิล้า
ซึมอยู่ดอกน้ำตา
แต่กะพอสิฮู้ อยู่ว่า….

ต้องเบิ่งหนังคนเดียว
กินข้าวคนเดียว
ไปตลาดคนเดียว
นอนกอดเจ้าของให้ชิน..

อาจสิหลับบ่ค่อยสนิท
ใจผวายาม ดึก ๆ ดื่น ๆ
ตื่น แต่ เช้า.. พับที่นอนเอาเอง
รีดเสื้อผ้าเอาเอง
เฮ็ดกับข้าวเอาเอง บ่มีคนปลุกตื่นไปเฮ็ดงาน

ฝึกใจให้มันด้าน ๆ ทุกเทศกาล
ต้องอยู่ผู้เดียวให้ชิน…

ต้องเบิ่งหนังคนเดียว
กินข้าวคนเดียว
ไปตลาดคนเดียว
นอนกอดเจ้าของให้ชิน..

อาจสิหลับบ่ค่อยสนิท
ใจผวายาม ดึก ๆ ดื่น ๆ
ตื่น แต่ เช้า.. พับที่นอนเอาเอง
รีดเสื้อผ้าเอาเอง
เฮ็ดกับข้าวเอาเอง บ่มีคนปลุกตื่นไปเฮ็ดงาน

*ฝึกใจให้มันด้าน ๆ ทุกเทศกาล
ต้องอยู่ผู้เดียวให้ชิน..