เนื้อเพลง ทำไมเกลียดครู

ย้อนกลับไปสมัยที่หัวยังเกรียน
ใส่กางเกงที่ขาสั้นเขาเรียกเราว่านักเรียน
มีความคิดที่ตั้งมั่นว่าเราต้องพากต้องเพียร
มีคุณครูอีกหลายท่านให้แสงสว่างดั่งเทียน

พอไปเจอจริง ๆ มันก็ไม่เหมือนที่คิด
แม่งฝืนชีวิต มองไปทุกทิศไม่เห็นมีแสงสว่าง
อยากจะรู้ให้จนกระจ่าง แต่สมองคนเรามันต่าง
เลยมีแผลที่เป็นรอยด่างในใจ

กูเหมือนไอโง่ให้คนฮา ตั้งกี่ครั้งที่ทนมา
คิ้วขมวดอยู่บนตา เจ็บซ้ำ ๆ ไปจนชา
เพียงแค่กูนั้นทำไม่ได้กับโจทย์ที่บนกระดานดำ
แต่ถ้าทุกคนฉลาดกันหมดคุณครูคงไม่มีงานทำ

กูเอาเงินไปโรงบาลก็ยังมีหมอมารักษา
ไปขออาหารในโรงทานคนที่ให้ยังคะขา
แล้วนี่ไอที่กูเป็นก็ไม่ได้ผิดอะไรนักหนา
แต่ครูก็ไม่เคยใจเย็นชอบแปลงร่างเป็นยักษา

*ไม่ต้องสงสัยว่าเพราะอะไรทำไมกูเกลียดครู
อยู่ในห้องเรียนก็หาเรื่องเอาแต่เหยียดกู
ชอบมาเปรียบเทียบคนเก่งเอามาเปรียบกู
ให้กูอับอายคล้ายว่าหัวกูโดนเสียบชู
ไม่ต้องสงสัยที่เพลงหยาบกูนั้นทำบ่อย
ตอนที่ด่ากูก็สรรหามาแต่คำถ่อย
กูต้องกัดฟันทั้งที่มืออยากจะกำต่อย
สร้างแต่เรื่องแย่ทำไมสมองถึงไม่จำหน่อย

กูเรียนไม่เก่งแม่งก็โดนด่า กูตอบไม่ได้แม่งก็โดนด่า
กูยกมือถามแม่งก็ยังโดนด่า กูอยู่เงียบ ๆ ซะยังดีกว่า

บางทีกูก็นั่งคิดว่าเรามีสิทธิ์อะไรบ้าง
ที่เขามีกินกันทุกอาทิตย์มันเป็นเพราะเงินจากใครจ้าง
กูยกมือถามวิชาคณิตทำไมต้องโดนอะไรขว้าง
หรือครูบางคนไม่มีหัวคิดและปราศจากความใจกว้าง

คงไม่แปลก ถ้าเด็กแม่งไม่มีความมั่นใจ
เพราะเพียงแค่ผิดเล็ก ๆ น้อย ๆ คุณครูก็คอยลั่นไก
เหมือนอนาคตของเด็กนักเรียนจะสั้นไป
ไม่ต้องมาถามว่าใครผิดเพราะคนผิดคือท่านไง

เด็กแม่งถูกมองเหมือนว่าเป็นกระสอบทราย
จะตบจะตียังไงก็ได้หรือว่าจะด่าแบบหยาบคาย
บางคนเรียนไม่เก่งก็ชอบประจานให้อับอาย
ว่ามึงเป็นคนดี ๆ ไม่ชอบ ทำไมสมองเหมือนกับควาย

*ไม่ต้องสงสัยว่าเพราะอะไรทำไมกูเกลียดครู
อยู่ในห้องเรียนก็หาเรื่องเอาแต่เหยียดกู
ชอบมาเปรียบเทียบคนเก่งเอามาเปรียบกู
ให้กูอับอายคล้ายว่าหัวกูโดนเสียบชู
ไม่ต้องสงสัยที่เพลงหยาบกูนั้นทำบ่อย
ตอนที่ด่ากูก็สรรหามาแต่คำถ่อย
กูต้องกัดฟันทั้งที่มืออยากจะกำต่อย
สร้างแต่เรื่องแย่ทำไมสมองถึงไม่จำหน่อย