เนื้อเพลง วันสุดท้ายของพ่อ

ดั่งสุริยันต์จันทรา จะราแสง
ดั่งสายน้ำเริงแรง จะหยุดไหล
ดั่งเมฆลอยอ้อยอิ่ง จะนิ่งไป
ดั่งดวงใจ จะขาดแล้วอยู่รอนรอน
ดั่งอกแผ่นดิน จะเป็นไข้
ดั่งขุนเขาป่าใหญ่ สลบสลอน
ดั่งวังเวียงเย็นเยียบ เฉียบนาคร
ดั่งลมหนาว หนาวสะท้อน วันสุดท้าย

*คือฉากวันอำลามหาบุรุษ
คือมณีแห่งมนุษย์วิสุทธิฉาย
คือพ่อผู้เหมือนมาจากนิยาย
คือผู้ตายแต่ไม่ตายจากใจคน
คือผู้ตายแต่ไม่ตายจากใจคน

ปี่ไฉนกรีดใจไปลึกสุด
เสียงสลุตคระโครมโพยมหน
มโหระทึก ระทึกกร้าวปวดร้าวจน
เกินจะทนเกินจะรับกับวันนี้

**เวลาของปวงเราไม่ยาวนัก
วันหนึ่งจัก ลับไปไม่อาจหนี
ชีวิตพ่อ พ่อเดินตามคำพระชี้
จึงเป็นที่ “อมตะ” ณ นิรันดร์
จึงเป็นที่ “อมตะ” ณ นิรันดร์
จึงเป็นที่ “อมตะ” ณ นิรันดร์